Wieczornica w 100. rocznicę urodzin ks. prof. Władysława Smolenia

 „Wypełniłem me skromne zadanie;

(…) Tobie ofiaruję wszystkie te pokorne prace.”

Dnia 10 listopada w Zespole Szkół nr 1 w Męcinie miała miejsce uroczystość poświęcona śp. księdzu profesorowi Władysławowi Smoleniowi. Z tej okazji mieliśmy zaszczyt gościć księdza doktora Tadeusza Bukowskiego i księdza Piotra Paska – dyrektorów Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie, byłego proboszcza męcińskiej parafii księdza Kazimierza Trybułę, księdza proboszcza Antoniego Pisia, a także władze Gminy Limanowa na czele z Józefem Oleksym, rodzinę księdza profesora oraz licznie zgromadzonych mieszkańców Męciny.

Wieczornica rozpoczęła się od przemówienia dyrektor szkoły Marii Lupy, która powitała gości i zaprosiła do obejrzenia programu artystycznego. Zaprezentowano w nim życiorys księdza profesora, Jego dorobek naukowy, wspomnienia uczniów i studentów, którzy mieli zaszczyt kształcić się pod kierunkiem Jubilata. Całości przedstawienia dopełniały umiejętnie wplecione w to, szczególne i wyjątkowe curriculum vitae, piosenki oraz utwory liryczne.

„Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie …” w kontekście życiorysu księdza profesora Władysława Smolenia te słowa brzmią jak wykładnia. Był człowiekiem skromnym, pełnym pokory, oddanym swojej pracy, która jednocześnie stanowiła pasję Jego życia. On sam i jego katedra pozostawały nieustannie w służbie Kościoła i społeczeństwa. Z jednej strony ksiądz profesor jawi się jako naukowiec zatroskany o skarby kultury, z drugiej kapłan i autorytet dla ludzi, których przyszło mu wychowywać, kształcić, czy później z nimi współpracować. Pozostawił po sobie cenny dorobek naukowy w postaci prac, rozpraw artykułów, a w sercach tych, którzy Go znali i cenili, szacunek i wdzięczność. Świadczą o tym chociażby wypowiedzi gości dzielących się po programie artystycznym swoimi wspomnieniami związanymi z Profesorem. Po części refleksyjnej podczas wieczornicy, nastąpił czas na nieco swobodny nastrój. Ze względu na fakt, że ksiądz Smoleń bardzo lubił słuchać i wykonywać ludowe przyśpiewki, zespół „Mali Męcinianie”, zaprezentował kilka ze swojego bogatego repertuaru.

Wieczornica z okazji 100. rocznicy urodzin profesora stała się okazją do wspomnień, ale także upamiętnienia w świadomości społecznej osoby naszego rodaka - z urodzenia męcinianina, z powołania kapłana, z zamiłowania historyka sztuki.

 „Wypełniłem me skromne zadanie;

(…) Tobie ofiaruję wszystkie te pokorne prace.”

Dnia 10 listopada w Zespole Szkół nr 1 w Męcinie miała miejsce uroczystość poświęcona śp. księdzu profesorowi Władysławowi Smoleniowi. Z tej okazji mieliśmy zaszczyt gościć księdza doktora Tadeusza Bukowskiego i księdza Piotra Paska – dyrektorów Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie, byłego proboszcza męcińskiej parafii księdza Kazimierza Trybułę, księdza proboszcza Antoniego Pisia, a także władze Gminy Limanowa na czele z Józefem Oleksym, rodzinę księdza profesora oraz licznie zgromadzonych mieszkańców Męciny.

Wieczornica rozpoczęła się od przemówienia dyrektor szkoły Marii Lupy, która powitała gości i zaprosiła do obejrzenia programu artystycznego. Zaprezentowano w nim życiorys księdza profesora, Jego dorobek naukowy, wspomnienia uczniów i studentów, którzy mieli zaszczyt kształcić się pod kierunkiem Jubilata. Całości przedstawienia dopełniały umiejętnie wplecione w to, szczególne i wyjątkowe curriculum vitae, piosenki oraz utwory liryczne.

„Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie …” w kontekście życiorysu księdza profesora Władysława Smolenia te słowa brzmią jak wykładnia. Był człowiekiem skromnym, pełnym pokory, oddanym swojej pracy, która jednocześnie stanowiła pasję Jego życia. On sam i jego katedra pozostawały nieustannie w służbie Kościoła i społeczeństwa. Z jednej strony ksiądz profesor jawi się jako naukowiec zatroskany o skarby kultury, z drugiej kapłan i autorytet dla ludzi, których przyszło mu wychowywać, kształcić, czy później z nimi współpracować. Pozostawił po sobie cenny dorobek naukowy w postaci prac, rozpraw artykułów, a w sercach tych, którzy Go znali i cenili, szacunek i wdzięczność. Świadczą o tym chociażby wypowiedzi gości dzielących się po programie artystycznym swoimi wspomnieniami związanymi z Profesorem. Po części refleksyjnej podczas wieczornicy, nastąpił czas na nieco swobodny nastrój. Ze względu na fakt, że ksiądz Smoleń bardzo lubił słuchać i wykonywać ludowe przyśpiewki, zespół „Mali Męcinianie”, zaprezentował kilka ze swojego bogatego repertuaru.

Wieczornica z okazji 100. rocznicy urodzin profesora stała się okazją do wspomnień, ale także upamiętnienia w świadomości społecznej osoby naszego rodaka - z urodzenia męcinianina, z powołania kapłana, z zamiłowania historyka sztuki.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Liczba wyświetleń: 2132